Mijn dochter is altijd bezig met plantjes kweken, bewateren en verzorgen. In de lente gaat haar hart dus open en komt ze bij elk zonnestraaltje met haar bakje met zaadjes aanrennen. Zelf ben ik er niet zo handig mee, dus ik probeer uit te stellen. Maar haar enthousiasme is aanstekelijk en niet te remmen, dus we kunnen alleen maar haar gaan helpen….
Wij hebben een paar problemen in onze tuin, er zijn veel plekken met schaduw, er glijden veel knabbelende slakken rond en de aarde is nogal kleiig en hard. Iedere keer proberen we dus ergens een groentetuintje uit, maar ja: groente wil vooral groeien in losse aarde, op een zonnig plekje en zonder slakken…
Mijn dochter heeft vorige week de hele vensterbank vol gezet met mini-potjes vol zaadjes. Dit weekend moest het de aarde in, ze begonnen te groot te worden en groeiden in elkaar. Dus de radijs, de wortel en de doperwten staan in de koude grond, op een nieuw gekozen plekje.
Maar, hoe zorgen we ervoor dat de zaadjes die op de koude grond moeten groeien, wel kunnen groeien, genoeg van de zon profiteren en niet direct door de slakken worden opgegeten…. Zoals de pompoen, de tomaat en de courgette. Op internet zag ik een paar goede ideetjes voorbij komen. Dat gaan we proberen. Hopen dat wij dit jaar iets meer dan de slakken zullen eten!
2 Comments
Leuk die pyramides altijd te maken met dingen die je in huis hebt.
En nu maar hopen dat de zaadjes van dochterlief gezond op zullen groeien.
groetjes
wij hebben goede hoop!